صدای پای رفتن ات همچون صور اسرافیل !!
قیامتی در قلبم برپا کرده ست ...
حالا معشوقه هایی که بخاطر تو کشته بودم!!
یکی یکی در من سر از خاک بر می آورند
و حیات مجدد به اثبات میرسد

پشت همین چراغ قرمــــــــــز !!!
اعتراف کردم که دوستت دارم !
تا هرجا مجبور شدی کمـــی مکث کنی،
یاد عشقمان بیفتـــی...
چه می دانستــــم قرار است بعد از مــن
تمـــام چراغ های زندگی ات سبز شوند...

راه رفتنت، حرف زدنت، نگاهت، سلـامت، خنده هایت...
خیــلی غیــر منتــظره آمــدی!!!
و بــدون ایــنکه از پیــش تعیــین شده باشــد...
رفتـــی!!!
تو حادثــه ای بودی کــه هیچــگاه خبــرم نکــردی...

آن طوریها هم که تو فکر میکنی نیست...
شاید عاشقت بودم، روزی!!!
ولی ببین بی تو، هم زنده ام، هم، زندگی میکنم...
فقط گاهی در این میان، یادت...
زهر میکند به کامم زندگی را... همییییین!!!

من هر روز و هر لحظه نگرانت می شوم که چه می کنی؟!

پنجره ی اتاقم را باز می کنم و فریاد می زنم...

تنهاییت برای من...

غصه هایت برای من...

همه بغضها و اشکهایت برای من...

بخند برایم بخند آنقدر بلند!!!

تا من هم بشنوم صدای خنده هایت را...

صدای همیشه خوب بودنت را...

دلم برایت تنگ شده...........

آبجی رهای گلم نمیتونم وارد وبلاگت بشم هر کاری میکنم باز نمیشه اصلا میگه همچین وبلاگی نیست!!!!!!!!!!!

بگو چیکار کنم تا ازت خبر داشته باشم!!!!!!!

روحم را برای چه شخم میزنی؟!

این همه بذر كنایه از برای چه می پاشی؟!

مگر نمی دانی روحم از هم می پاشد...

صد پاره میشود...

وقتی ریشه میكند دانه های اندوه بر تارو پود این خسته ی بر راه مانده!

دمی بنشین...

نفسی بیاسای...

لحظه ای همدمی باش، مترسك این مزرعه ی متروك بر جا مانده را!!!

خیال واهی در سر راه مده...

این بی رمق خاك را، حاصلی جز احساسی آفت زده نخواهد بود!

حقیقت دارد!!!
 
کافی ست...
 
چمدان هایت را ببندی!
 
تا حاضر شوند همه...
 
برای از یاد بردنت!

آنکه بیشتر دوستت می دارد زودتر!!!
 
من از چمدانهای خالی می ترسم ...هنوز

چه قدر ساده و آرام!

چه قدر صبور و صمیمی!

تو در من آمیختی...

باور کن تو را در اولین نماز نخوانده جستجو کردم!!!

که هنوز به قنوت گریه نرسیده سلامم دادی...

بعد من ماندم و دستان پر دعایی که

به آسمان پر استجابت چشمانت آویخته شد...!!!

اصلا بیا و تو بگو...

تو بگو کدامین سو قبله ی من است!؟

دوستم داشته باش، همانگونه که من دوستت دارم!!!

بگذار فاصله من و تو کمتر از آنی باشد که می خواهیم و نمی توانیم...

که می توانیم و نمی گذارند!!!

بگذار میان من و تو فاصله ای نماند

نه به خاطر خودت و نه به خاطر من!!!

که به خاطر این عشق...

 دوستم داشته باش بیش از آنی که من دوستت دارم...

اينكه چقدر از آن روزها ميگذرد  

يا اينكه چقدر هردويمان عوض شده ايم ، 

 اصلا مهم نيست ! 

باران كه مي بارد 

هر وقتي كه مي خواهد باشد  

دلهايمان هواي هم را مي كنند...

اینجا در این خانه ی کوچکم

هرچه به یادگار می نویسم برای توست...

لمس کن این کلمات را تا بدانی نبودنت چقدر آزارم می دهد!!!

لمس کن کلماتی را که برایت می نویسم تا بدانی چقدر جایت خالی ست!!!

و من که آرامم!!!

زیر این آسمان سیاه هم لبخند میزنم هنوز...

چراکه انگار هزار سال است که تو ...

هزار بار دستان یخ زده ی کوچکم را گرم میکنی...!!!

برنگرد!!!

که برنمیگردی تو هیچوقت!!!

نمی خواهم داشته باشمت...

نترس!!!

فقط بیا...

در خزان خواسته هایم کمی قدم بزن تا ببینمت!!!

دلم برای راه رفتنت تنگ شده است...